Charlie and the chocolate factory.
Film Analyse
Regisseur: Tim Burton
Schrijver: Roald Dahl en John August
Wanneer is de film gemaakt: 2005
Genre: Fantsay
Soort Productie: Hollywood productie
Wat is opvallend aan deze film:
Tim Burton maakt altijd gebruik van een narrator, zo ook in charlie and the chocolate factory. Hij speelt altijd met het vervagen van de grens tussen realiteit en fantasie. De hoofdpersonen zijn wederom buitenbeentjes. Dat Tim Burton veel wordt geinspireerd door zijn jeugd is ook zichtbaar in deze film.
De 7 doods zondes komen in deze film naar voren door middel van de ouderen en hun kinderen. Deze kinderen verdwijnen in de loop van de film doordat ze zich niet kunnen beheersen van 1 van deze zondes.
Elke keer dat er iemand verdwijnt is er ineens wel genoeg plek op de locatie.
De fabriek staat midden in de stad en in verhouding met de mooie, kleurrijke, neppe stad ziet de fabriek er heel grauw en onplezierig uit. Dit contrast gebruikt Burton vaker.
Johnny Depp wordt vaak gecast in zijn films, dit was hun 5e samenwerking
De boodschap die deze film met zich meebrengt : Bescheidenheid siert de mens.
Filmische laag
Mise-en-scène
Decor: Het levensgrote snoepgoed zoals de lollies en de suikerspinnen zijn van echt snoep gemaakt. De locatie van de fabriek is een mix van Amerikaanse en Britse aspecten. Zo zijn de accenten, de straten en de vormgeving daarvan typisch Brits maar de kleding is typisch Amerikaans. Organsische, kromme vormen.
Kostuums/ Kleding: Typisch Amerikaans. De mouwen van de Oompa loompa’s bevatten zwart/ witte strepend, kenmerkend voor Tim Burton. Felle kostuums. De kleding van Charlie en zijn opa zijn heel sober, armoedig.
Kleurgebruik: heel veel kleuren, felle kleuren die met elkaar vloeken maar wel dezelfde intensiteit hebben.
Licht: Studio licht , kunstmatig
De typische Britse straten, die grauw zijn in tegenstelling tot de Felle wereld van de chocoladefabriek
Symbolische voorwerpen: Het gouden ticket, psychologische manifestatie tussen armoede en rijkdom. De glazen lift, staat voor Charlie symbool voor zijn toekomst. Doordat de lift van glas is kan hij de wereld zien die voor hem ligt.
Technische aspecten
Camera gebruik: vanuit verschillende standpunten, one shot, perspectief
Montage: De stijl van Tim Burton is erg visueel
Geluid
Gesproken woord: De oompa loompas die praten zijn allemaal door dezelfde man, Danny Elfman, ingesprokken waarbij hij zichzelf 1000x heeft overdubbed. Danny Elfman maakt voor bijna alle Tim Burton films de muziek.
Muziek: Drie nummers in de film zijn door de originele schrijver Roald Dahl geschreven. Musical- achtige muziek.
Gebeurtenissen- geluid gerelateerd: De geluiden zijn niet realistisch maar passen wel goed bij de omgeving.
Narratieve laag
Plot : De film bevat flashbacks naar de jeugd van Willie Wonka maar het bezoek zelf is Chronologisch.
Personages
Willy Wonka: excentrieke eigenaar van een legendarische chocolade fabriek. Zijn vader is tandarts die hem geen snoep laat eten vanwege de potentiele risico’s die het zijn tanden aan kan doen. Wonka verliet toen het ouderlijk huis om chocolatier te worden. Het conflict was zo erg voor de jonge Wonka dat hij geen interesse toonde in de kinderen toen zij aankwamen bij de fabriek en bijna het woord ouders niet over zijn lippen kon krijgen.
Charlie Bucket: Wonka weigert in eerste instantie om toegang te geven aan de famillie van Bucket en Charlie slaat zijn aanbod af. Wanneer Charlie hem helpt om zich te verzoenen met zijn vader mag de famillie Bucket wel in de fabriek komen wonen. Charlie wordt Wonka’s Partner.
Grandpa Joe: De opa van Charlie, die vroeger in de fabriek van Wiliy Wonka heeft gewerkt. Todat Wonka al zijn personeel ontsloeg. Wanneer ze de fabriek bezoeken met de tour vraagt Wonka aan Joe of hij een spion is voor een concurrerende fabriek, voordat hij hem blij verwelkomd.
Dr. Wonka: De vader van Willy Wonka, is tandars. Hij was altijd heel streng voor Willy ondanks dat hij wel van hem hield. Deze rol is door Tim Burton groter gemaakt en Tim Burton heeft daar wel veel tijd in gestoken.
Violet Bauregarde, Veruca Salt, Augustus Gloop, Arthur Slugworth, Oompa – Loompas
Veruca: hebzucht
Violet: trots
Mike: Luiheid
Grandpa Joe: Afgunst
Charlie: Lust
Willy Wonka: Toorn (wraak)
Symbolische laag
Doel van de maker: Vermaken en de lessen over hebzucht weergeven.
Thema :
Good things come in small packages, Poverty vs. Wealth, What goes around comes around,
Verhaal
Charlie is een arme jongen die in de schaduw van een grote chocoladefabriek woont. De eigenaar van de fabriek is de excentrieke Willy Wonka. Wonka heeft al lang geen contact met zijn eigen famillie, dus om een erfgenaam te zoeken, organiseert hij een wereldwijde wedstrijd. Vijf gelukkige kinderen, onder wie Charlie vinden een gouden wikkel om de chocolade repen van Wonka en winnen daarmee een tour door de legendarische snoepfabriek, waar geen enkele buitenstaande in 15 jaar binnen is geweest. Verblind door de ene na de andere fantastische aanblik, krijgen de kinderen het steeds moeilijker om de verboden verleidingen te weerstaan.
DARK CHOCOLATE
Filmrecensie
Geschreven door Dionne Roos, Milou Blok, Anne Pater, Zoë Grijn
Regie: Tim Burton
Cast: Johnny Depp (Willy Wonka), Freddie Highmore (Charlie Bucket), David Kelly (Grandpa Joe), Helena Bonham Carter (Mrs. Bucket), Deep Roy (Oompa Loompa), Christopher Lee (Dr. Wonka), e.a.
Speelduur: 115 min
Wie Tim Burton kent weet al wat hij kan verwachten van zijn films. Aan de ene kant zijn het deprimerende en donkere films met prachtige decors en het gebruik van zwarte humor. De griezelig symmetrische wijk waarin de fabriek staat lijkt een vredige plek maar schijn bedriegt. In de verte is de fabriek te zien met een gotische uitstraling, een groot geheim gaat erin verborgen. Deze duisterheid komt in meer films van Tim Burton voor zoals in Edward Scissorhands en Sweetney Todd.
In tegenstelling tot het originele boek gaat Tim Burton in de film dieper in op het verleden van Willy Wonka. Het gebruiken van outsiders in de hoofdrol hebben is een kenmerk van Tim Burtons werk. Hij gebruikt ook vaak dezelfde acteurs in zijn films. Daardoor is de samenwerking met bijvoorbeeld Johnny Depp als Willy Wonka jammer en Helena Bonham Carter als Charlie’s moeder zeer voorspelbaar.
Johnny Depp als Willy Wonka is een man met een zeer excentrieke en wereldvreemde persoonlijkheid. Niemand heeft hem al in jaren gezien, en het lijkt wel alsof hij het contact met de werkelijkheid totaal verloren heeft. Daarnaast is hij geen grote fan van hebberige en vervelende kinderen. Dit is vooral te zien wanneer de winnaars van de gouden wikkel wedstrijd en hun ouders arriveren in de fabriek. Veruca Salt stelt zich voor waarop Willy Wonka antwoord dat hij dat dat de naam “Veruca” een soort wrat was die je krijgt aan de onderkant van je voet.
Hierna begint de rondleiding door de fabriek. Er zijn veel hilarische gebeurtenissen, en zo nu en dan gebeurt er iets ergs met de winnaars. Naar Charlie zijn alle winnaars hebberig en egoïstisch, iets waar Roald Dahl en Willy Wonka beiden een hekel aan hebben. Deze vervelende winnaars verongelukken tijdens de rondleiding, maar hier lijkt Willy Wonka al op voorbereid. Er is daarnaast ook ineens genoeg plek voor alle mensen op bijvoorbeeld de gondelboot over de chocolade rivier.
Het verhaal verschilt daardoor totaal met de versie uit 1971 waarin Gene Wilder Willy Wonka speelt. Tim Burton heeft wel dezelfde kleurrijke chocoladefabriek gebruikt en het verhaal is bijna hetzelfde gebleven alleen de verborgen duisterheid van Tim Burtons zijn werk heeft meer invloed in de film. Ook de zwarte humor met opmerkingen van Willy Wonka tegen de kinderen zoals: “Alles in deze kamer is eetbaar, zelfs ik ben eetbaar! Maar dat heet "kannibalisme ", mijn lieve kinderen, en is in feite afgekeurd in de meeste samenlevingen.” komen meer voor in de versie van Tim Burton. De schrijven van het boek Roald Dahl zou hier zeer tevreden over kunnen zijn want hij was geen liefhebber van hebberige en verwende kinderen. De blijheid van de kinderen wordt meteen afgekapt door deze opmerking. Door deze opmerking wordt ook meteen de toon gezet van de film. Niet alles is wat het lijkt.
